horrible

Jasne, właśnie w tym momencie wykazałyście się kurewską dojrzałością dziewczynki. Myślałam, że przez ten czas odkąd tutaj piszę pojawiła się pomiędzy nami jakaś więź, ale chyba się myliłam. Gdzie w Was wyrozumiałość ? Czy ktoś pokusił się by zapytać co jest może tym powodem ? Owszem, byli nieliczni, za co im z całego serca dziękuję. Po prostu brak mi słów, ręce opadają.

Pozwolę sobie zaciągnąć jeden komentarz spod # 45:
" Tracisz tylko czytelników, przez to że nie dodajesz kolejnego rozdziału. Co z Tobą?! "
Tracę czytelników ? No cóż życie, a może nikt nie jest na tyle dojrzały by poczekać ? Co ze mną ? To ty się kochana zastanów, bo ja cyborgiem nie jestem. Mam swoje życie, mam problemy tak jak wy. Też jestem nastolatką i wiem co to znaczy szara codzienność. Jeśli ktoś odchodzi tylko dlatego, to może nigdy nie był prawdziwym i aktywnym obserwatorem tego bloga ?

No dobrze, skoro jesteście takie w stosunku do mnie, to chylę czoła, a niech Wam siądzie na sumieniu.

... Ostatni tydzień był dla mnie decydujący. Dwaj członkowie mojej rodziny zginęlii w tragicznych okolicznościach i nikt nie wie co, jak i dlaczego, ale to już inna sprawa. Czy Wy po takiej stracie mogłybyście dalej normalnie egzystować ? Jestem pewna, że nie. Ja- osoba bardzo dziwna, kontrowersyjna, z pozoru twarda i zadziorna... stałam się zupełnie pusta w środku. Odebrano mi coś cennego, coś dzięki czemu mogłam się rozwijać, z dnia na dzień budzić się z uśmiechem na ustach. Dwa razy byłam w szpitalu, bo ... no bo się pocięłam proste. Nie wstydzę się o tym mówić, bo co niby ? My Polacy mamy kurewską mentalność. Jeden patrzy na drugiego pod presją grupy... a ja jestem inna.

Pozdrawiam serdecznie i dalej pytajcie kiedy rozdział .