# 10

- No pięknie się bawicie - zamarłam, kompletnie odebrało mi mowę. Devon wpatrywał się w nas z cwaniackim wyrazem twarzy, wszedł w dwuznacznej sytuacji.
- Dev to nie tak jak myślisz- jęknęłam, podniosłam się z kolan. Tak klęczałam przed Harry'm Styles'em i rozpinałam mu rozporek, nic dziwnego, że coś sobie umyślił.
- Spoko, nie tłumacz się Abigail, dorastasz a to ludzkie rzeczy, miłego.- zaśmiał się i mrugnął oczkiem do zarumienionego Styles'a. Zostawił nas samych śmiejąc się pod nosem.
- Boże - schowałam twarz w dłoniach- Nie chcę wiedzieć co on sobie pomyślał Harry. -westchnęłam- Poczekaj tu, przyniosę ci jakieś spodnie na przebranie- zniknęłam za drzwiami, pragnęłam jak najszybciej ulotnić się z pola widzenia Harrego, zawstydziłam się.
- Nie obchodzi mnie to co sobie pomyślałeś, ale między mną a Harrym nic nie ma i do niczego nie doszło. Wylała herbatę a ty akurat wszedłeś w tym momencie... oh co ja się tobie będę tłumaczyć. Pożycz Hazzie z łaski swojej jakieś spodnie.- Stanęłam nad nim lekko zbulwersowana, szczerzył się jak nigdy, wstał i rzucił jakimiś dresami we mnie.
- Dobra wierzę ci Abby, już się nie wkurzaj- spojrzał na mnie. Po prostu rozbawiło mnie zakłopotanie na waszych twarzach.- wystawiłam mu język i szturchnęłam z bara, wróciłam do pokoju gdzie czekał na mnie Harry.
- Idź się lepiej przebierz, ale do łazienki.- zaśmiałam się podając chłopakowi spodnie. Podprowadziłam go pod łazienkę a sama zdjęłam zmoczone prześcieradło, odniosłam kubki na dół a Harry właśnie wyszedł.
- Abby wszystko okej ? - spytał kładąc mi dłoń na ramieniu.- Mam iść cię wytłumaczyć ? - spojrzał na mnie przepraszająco.
- Jest okej, odpuścił - pokiwałam głową i uśmiechnęłam się. - Daj spodnie to ci je zapiorę bo plamy z herbaty ciężko doprać.- sięgnęłam ręką po spodnie, jednak schował je za siebie.
- Daj spokój, nie trzeba. Siadaj- poklepał miejsce obok siebie. Położyłam się więc na brzuchu na miękkim dywanie.
- Mogę skorzystać z komputera ? - spytał zerkając na stojącego na biurku laptopa.
- Jasne - wstałam i położyłam urządzenie przed nami, z tego co wiem to zalogował się na Twitter'a ja w tym czasie sms'owałam z Valerie, którą rozebrała całkowicie choroba.
- Dobra dzięki- powiedział po chwili i wstał. - Będę się już zbierać, nie będę ci przeszkadzać. - Przeszkadzać ? Świetnie się bawię w jego towarzystwie, nie chcę żeby już szedł.
- Zostań jeszcze Hazza- jęknęłam chwytając go za rękę, pociągnęłam go na ziemię i zajął swoje wcześniejsze miejsce.
- No dobra, skoro chcesz - uśmiechnął się przyjaźnie i ukazał dołeczki. - Proponuję film, co ty na to ?- dźgnął mnie lekko w ramię.
- Jasne, ty rządzisz.- westchnęłam. - Wybieraj, jesteś gościem.- pokiwałam brwiami ukazując mu swoją kolekcję zapchaną na całe 8 GB przeróżnymi komediami, romansidłami i horrorami których i tak nigdy nie obejrzę, mniejsza o to. Chłopak włączył jakiś film a do mnie napisała Valerie.
OMG Ty chodzisz ze Stylesem ?O.O Czemu nic o tym nie wiem ? - dyskretnie przechyliłam komórkę i odpisałam zgodnie z prawdą, przez tą chorobę biedna jest nie na bieżąco.
No to ciekawie... Zobacz sobie na Twitter'a panny Steffanie. Z góry mówię, że Ci współczuję kochana T.T - ta wiadomość bardzo mnie zdenerwowała, wszystko co wiąże się z tematem tej dziewuchy mnie przeraża, ciekawe co tym razem.
- Hazz, muszę na chwilę wejść na Twitter'a- oznajmiłam minimalizując okno filmu, to co zobaczyłam po prostu mnie zamurowało, dłonie zaczęły mi się trząść co nie uszło uwadze chłopaka.
- Abby co się dzieje ? - przejął się
@Abigail_Officialxo i @Harry_Styles, czyż to nie najsłodsza para showbiznes'u ? Dlaczego się kochani ukrywacie ? Macie jakieś tajemnice przed światem ? Czekamy z utęsknieniem na wyjaśnienia, całuski suko xx. 
Zarówno  ja jak i chłopak zamarliśmy, tweet zdążył już obiec cały świat, zrobiło mi się słabo.
- Hh-h-arry- wydukałam spoglądając na jego równie zakłopotane tęczówki.- Ccc-co teraz ?- spanikowana bałam się jego reakcji, ta sprawa mogła mu tylko zaszkodzić, znienawidzą go za mnie.
- Ej mała nie denerwuj się. - odparł spokojnym i zrównoważonym tonem głosu. Objął mnie ramieniem i poklepał po plecach. Tego się nie spodziewałam.- Poradzimy sobie, siedzimy w tym razem. Damy radę. - jego głos mnie ukoił.- Harry czy ty masz świadomość co się teraz będzie działo ? - spojrzałam w jego oczy, teraz wiem, że to był błąd... utonęłam w ich zieleni.
- Nie myśl tyle, Abigail.- uśmiechnął się i poklepał mnie po plecach.- Ten wpis o niczym nie świadczy, jak myślisz, kto jej w to uwierzy co ? - zakpił i mrugnął oczkiem, chciałabym mu wierzyć.
- Boję się, że cię znienawidzą. - schowałam twarz w dłoniach, źle się czułam.- Nie dadzą nam spokoju, wiem jacy są dziennikarze Hazza.Spójrz na trendy. - jęknęłam płaczliwie
#WTF HAZZA ?!  |  #Harry's new girlfriend  | #Harrial my boss
- Abby.- westchnął i otoczył mnie ramieniem.- Jestem twoim przyjacielem a sprawa tyczy się nas, nie zostawię cię samej.- Z jednej strony zrobiło mi się cieplej na sercu, Harry nazwał się moim przyjacielem, z drugiej strony ukazuje się ta bardziej mroczna prawda. Uda­wanie, że wszys­tko w porządku jest naj­gor­szym roz­wiąza­niem. Spra­wa zos­ta­je niewy­jaśniona i tkwi w umyśle oboj­ga osób,tym­cza­sem tworzą się uro­jone sce­nariu­sze, które nieko­nie­cznie mają coś wspólne­go z rzeczy­wis­tością. - Nic nie zmieniamy, żyjemy tak jak wcześniej. Zobaczysz, ucichnie. Pokażemy się raz czy dwa na mieście, to ich ucieszy. Szkoda płakać. - szepnął do mojego ucha, przyznaję że uwielbiam być przez niego przytulana, zaciągnęłam się dyskretnie zapachem cudnych męskich perfum.- Ona chce cię zniszczyć, ale ty jej się nie poddasz. Ona na to liczy, a ja ci w tym pomogę.- rozpromienił się w pięknym uśmiechu. W jednej chwili zdałam sobie sprawę jak ważny jest dla mnie gest z jego strony.
- Dziękuję ci Harry- niepewnie podniosłam wzrok, wpatrywał się we mnie z uśmiechem, odczułam ulgę, otarłam kciukiem łzy, które już zdążyły się uwolnić. - Nie rozumiem jakie były jej intencje. - odchrząknęłam a ton powrócił do pierwotnego. Przestałam się mazać, przecież nikt nie umarł. Odebrałam telefon, dzwoniła mama.
- No hej córcia, wracamy z tatą właśnie do domu i słuchamy w wiadomościach. - pobladłam, chociaż ton głosu mojej mamy był wesoły.- Nie chwaliłaś się, że masz chłopaka. A Harrego znam przeprowadzałam nawet z nimi wywiad. Halo, córcia jesteś tam ? - nie odezwałam się ani słowem, nie umiałam wykrztusić z siebie ani jednego słowa, jak to w wiadomościach ?
- Mhm, jestem... Mamo to nie tak, porozmawiamy jak przyjedziecie, Harry jest u nas w domu. Trzeba to wszystko wyjaśnić. - stanowczo oznajmiłam i zakończyłam rozmowę z rodzicielką, nie uszło to uwadze Harrego.
- Było o nas w wiadomościach. - westchnęłam, nie wywarło to na nim specjalnego znaczenia, uśmiechnął się lekko. Dziwnie mi się tak mówiło "o nas" jak my byliśmy dla siebie świeżo upieczonymi przyjaciółmi.
- Niezłą radochę mają, nie przejmuj się. - machnął ręką i włączył film dalej.
- Moi rodzice zaraz tu będą, a moja mama przeprowadzała kiedyś z wami wywiad i gratulowała mi związku.- pokiwałam cwaniacko brwiami.
- Serio ?  Ej czekaj, twoja mamą jest Diana Logan Turner ? - wytrzeszczył oczy, pokiwałam głową z dumą.- Jeej no nieźle. - cicho zaśmiał się. - Mam radę, po prostu rób sobie jaja z tych mediów, robią tą nagonkę to niech sobie robią, nie wykazuj szczególnego zainteresowania, znudzi im się. Taka mała rada.- poczochrał mnie po włosach. Zeszliśmy na dół, otwarłam drzwi rodzicom, wcześniej się z nimi ciepło witając.
- Mamo, tato to mój przyjaciel. - wyszczerzyłam się.
- Harry Edward Styles. - dokończył wyłaniając się zza moich pleców. - Bardzo miło mi państwa poznać.-posłał subtelny uśmiech w ich kierunku, tata zlustrował go od góry do dołu i przyjaźnie uścisnął z nim rękę.
- Miło cię znowu widzieć Harry.- odparła mama kładąc torbę z zakupami.- Widząc cię zaledwie pięć dni temu nie spodziewałam się, że wylądujesz u nas w domu - zaśmiała się. - Swoją drogą to nieźle szumi wokół was maluchy.
- Oh daj im spokój - westchnął tata. - Nie męcz ich i ty. - wywrócił oczami i wyjął sok z lodówki.
- Abigail będę się już zbierał, bo chłopcy już pewnie umierają. Było bardzo miło. Do widzenia - rzekł kulturalnie do moich rodziców. Przeszliśmy w stronę przedpokoju.
- Dzięki za gościnę Abby, jakby się coś działo to dzwoń. Nikt nie ma prawa ci grozić. - okej to mnie troszeczkę przestraszył.- Mów mi o wszystkim, dobrze ? - schylił się i wiązał sznurówki.
- Dobrze ciołku- zaśmiałam się pod nosem. - Pomogłam mu zawiązać szalik, co przyszło mi ciężko bo musiałam stanąć na palcach.
- Trzymaj się Harry, jedź ostrożnie bo jest dużo śniegu- powiedziałam całkiem poważna. Chłopak zmierzył mnie wzrokiem po czym wybuchnął perlistym śmiechem.
- Spokojna głowa, skoro masz się martwić to napiszę zaraz jak zaparkuję pod domem, ok ?
- Jasne. To papa. - uśmiechnęłam się.
- Cześć Abby - otwarłam przed nim drzwi wejściowe po czym wyszedł. To był wspaniały wieczór. Przynajmniej wiem jak mam reagować. Bardzo polubiłam tego chłopaka, z resztą nie da się inaczej. Czasami mam wrażenie jakbym przebywała z drugim Devon'em. Zamieniłam kilka zdań z rodzicami, między innymi zdałam relacje ze szkoły, pochwaliłam się ocenkami i nic poza tym.
- Abbyy ! - usłyszałam wołanie brata.- Chodź na chwilę - krzyczał, mrucząc coś pod nosem chcąc nie chcąc podniosłam się i poszłam na górę.
- Jaki jest ten Harry ? - zapytał, kiedy już usiadłam obok niego na sofie. - No wiesz, jestem twoim bratem i troszczę się o ciebie, czytałem w internecie. To prawda ? - zadawał pytania jedno za drugim nie dając mi nawet czasu na odpowiedź
- Dev- wywróciłam oczami. - Hazza jest moim przyjacielem, wspaniałym zresztą. A to wszystko to plotki, nic między nami nie ma a poza tym jest starszy. - poklepałam go po ramieniu.
- Wiesz, on jest gwiazdą Abby i różnie to z nimi bywa. Nie chcę, żebyś cierpiała. Nie przekreślam go ale póki co będzie na moim celowniku.- poczochrał mnie po włosach, czyli Devon Security wkracza do akcji nie wiem co o ty myśleć.
- Głupek z ciebie - dźgnęłam go pomiędzy żebra. - To przyjaciel. - dodałam i wstałam. Oliver już słodko spał po tym jak przywiózł go Dev więc nie ma co robić... Poczłapałam do pokoju i rzuciłam się na łóżko, zapomniałam że jeszcze muszę oblec nową pościel i założyć prześcieradło...
Abigail, jestem pod domem. Dziękuję za wspaniały wieczór, świetnie się bawiłem. Nikim się nie przejmuj, pamiętaj, masz mój numer, jak co to Harrold idzie na ustawkę :D Dobrej nocy ! xx
Nawet tym głupim sms'em potrafi wywołać u mnie uśmiech. Kazałam mu pozdrowić chłopaków i również życzyłam kolorowych snów. Plany na jutro ? Wyspać się, pójść do Valerie z lekcjami i póki co nic ważnego. Weekendzie witam cię. 

***

Rozdział dedykowany @aggnieszkka, która w środę obchodzi swoje urodziny. ! 

Wszystkiego najlepszego tak na zaś xx. 

***

Co do rozdziału to jakie wywarł na Was wrażenie ?

Poproszę o odpowiedź w komentarzu .

Jeśli się ładnie będziecie udzielać to jutro nowy rozdział : ) 

Pozdrawiam Kochani ! Xx